Zaczynam pisać te słowa, zaczynam bez nich wariować, po prostu,
Zobacz, osadzaj jak chcesz to weź mnie
I przepłyńmy razem ten ocean westchnień,
Bądźmy ponad tym co Innych głowach tkwi
podbijmy księżyc pokażmy ze można, im
nie wszystko jedno mi
nie wszystko co świeci ma wielką wartość dziś
tak mówi puls w moich skroniach
tak często czuje jak często widzę to w twych oczach
to niby nic inaczej mówiłem wczoraj, co
dziś strach przed jutrem tłumie w dymie z papierosa,
nie nie jestem żadnym ideałem nie nie
jak masz mnie pokochać to lepiej znienawidź mnie mnie
nie nie jestem żadnym ideałem nie nie
choć jak chcesz pogadać to wysłucham Cię jak zawsze,
ucichnie wiatr zapalą się latarnie
gdy zapłonie Świat ile zostanie nam z Marzeń
zamilcz, powiedz czy to naturalne
ze pragnę tego bardziej niż pożądałem zawsze
tak mówi puls w moich skroniach
tak czuje nie wstydzę się tego nie żałować
topisz lód, spływa woda
z czasem twój twardy grunt może inaczej wyglądać
jestem tu już nie szlajam się po nocach
dotleniłem dawno mózg i wypociłem towar
jestem tu nie wiem co za rok mnie spotka
może rzucę to w chuj i to me ostatnie słowa


jeden krok za nim drugi , nie ważne
pod jaki wiatr przeć, przez jakie przepaście
z twoich ust płyną baśnie, zawsze
widzę w nich prawdę, na bitach jak prywatnie,
czuje jakby coś bujało moje żagle
ja i pamięć sami ciemną nocą na pokładzie
czuje jak by to coś było warte
jeszcze walczę, wierz mi nie poddam tego łatwo

Widzę Świat otacza mnie i czuję czas który nie zawraca
Zatracam się w tym zatracam, Jak Puls W Skroniach.

jakie życie taki sen, nie inaczej
z tak wielu słów odnajdźmy pasujące idealnie
i nie karaj znów mnie jak się Pogubię
miałem kiedyś plan i się posypał, rozumiesz
pośród zdani ten sam ja, medytuje
wzniecam pożar dozą doznań które czuje
weź pozostań nie opuszczaj tak okrutnie
jakbym zabił w sobie to czego właśnie Ci brakuje
tak mówi puls w moich skroniach
ta czuje staram się jakoś nie zwariować