ile było we mnie złego,
ile razy słowa z mych ust raniły kogoś bliskiego,
nie chce więcej już powtarzać, że mi przykro i przepraszam,
i ze to co było kiedyś to już całkiem inna bajka,
sorry ale, nie i spierdalaj,
wiem zostawiłem syf, sprzątam worki po dragach,
dziś myślę, że to nie kolejny falstart,
i pieprzę to szczerze, że mam serce w kawałkach,
wypala się zapałka,
chciałbym żeby ktoś powiedział, że jest do czego wracać
jeszcze, a denerwuję się na zapas
boli mnie głowa, co piec minut chodzę zajarać
wiesz, że to prawda
i nie czuje się w nastroju żeby dzisiaj coś naprawiać
jednak, jakoś się człowiek zastanawia
czy naprawdę było warto tyle razy, tak się naćpać

wracam w tamte miejsca
a ci którzy są tu ze mną jak trza poklepią po plecach
nie raz, często nie mogłem się pozbierać
i to wszystko najzwyczajniej nie wychodziło jak trzeba
Wierze w te wersy,
za każdym razem kiedy chwytam zeszyt, jak kiedyś,
ten śmietnik emocji ta płyta jak dotyk
jak wszystko i nic nie ma życia bez wartości
czasem puszczają nerwy,
chcesz mniej mnie za durnia, nie mam sil by się wkurzać
już, wóz albo przewóz albo kłótnia
i wychodzę trzaskam drzwiami, pale blanta obok studia
coś mi siedzi na płucach
i odczuwam to mocniej niż jakiekolwiek uczucia
kurwa wszystko jak grochem o ścianę
a w przyszłości Nam zostanie powspominać to nagranie

czuje spokój albo niesmak
chciałbym żeby pewne rzeczy nie miały nigdy miejsca
trudno, stało się i przestań
choć jakoś nie potrafię od tego myśli oderwać
chociaż słabiej w sumie
czas zabrał mnie zabrał nas dziś to rozumiem
już nie chce uciekać moje czyny były głupie
moje życie nie mój rap dla niektórych były zbyt trudne
każdy żyje jak mu łatwiej
a szczerze sam już nie wiem czy uznaje to za prawdę
ej poważnie nie chce pieprzyć farmazonów
do wielu mam szacunek niezależnie od poglądów
kończę tą płytę
i pierdole co pomyślą to nie udział w plebiscycie
życie płynie i nas kiedyś zabraknie
wiec jeśli mam wracać to tylko sentymentalnie